اثر بخشی روان درمانی پویشی کوتاه¬ مدت فشرده بر کاهش نشانه¬ها و ابرازگری هیجانی در بیماران مبتلا به افسردگی

رویکرهای مختلفی برای درمان و کاهش نشانه های افسردگی ارایه شده است. یکی از این رویکردها، درمان های روان پویشی است. هدف پژوهش حاضر، اثربخشی روان­درمانی پویشی کوتاه ­مدت فشرده (istdp) بر کاهش نشانه­ها و ابرازگری هیجانی مبتلایان به افسردگی بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایش با پیش آزمون و پس­آزمون، گمارش تصادفی وگروه کنترل، 16 نفر از بین دانشجویان مبتلا به افسردگی، در دانشگاه فردوسی مشهد به شیوه ی نمونه­گیری داوطلبانه­ انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله، از نظر میزان افسردگی و ابرازگری هیجانی ارزیابی شدند. گروه آزمایش به مدت 20 جلسه، تحت مداخله ی روان پویشی کوتاه مدت فشرده قرار گرفتند اما در مورد گروه کنترل، مداخله­ای صورت نگرفت. نتایج تحلیل آنکووا نشان داد که مداخله ی روان پویشی کوتاه مدت فشرده، باعث کاهش نشانه­های افسردگی و افزایش ابرازگری هیجانی شده است. با توجه به نتایج یافته ها می­توان اظهار داشت که مداخله ی روان پویشی کوتاه مدت فشرده منجر به بهبود خلق (کاهش نشانه­های افسردگی) و افزایش افشای هیجانی شود.